Apple iOS 7 [Review]

Na maanden van testen, lekken en massapaniek is iOS 7 van Apple hier. Natuurlijk is het beschikbaar geweest als een Under the Radar -update voor iedereen die dapper genoeg is geweest om ernaar te zoeken, maar nu is het legitiem.

Apple is terecht blij met het feit dat de iPhone- en iPad -gebruikers nieuwe software -updates sneller downloaden dan de concurrentie. Binnen enkele maanden zal het een redelijke optie zijn voor ontwikkelaars om ondersteuning voor eerdere versies van iOS te laten vallen, dat ze zo zouden moeten wensen, omdat een belachelijk hoog percentage gebruikers is bijgewerkt naar iOS 7. Wij Apple -gebruikers zoals onze software -updates, vooral wanneer Ze zijn gratis.

Maar zodra de updates zijn gedownload, en zodra de apps zijn ingehaald, en al het stof is geregeld, zal iedereen nog steeds gelukkig zijn? Zal iOS 7 worden gezien als een hit of een vochtige squib? Erger nog, zal het worden beschouwd als de belangrijkste misstap van Apple omdat antennagaat slechts enkele jaren geleden antennagaat?

Er is geen echte manier om dat nog een week of zo te beantwoorden, maar ons onderbuikgevoel is dat mensen het leuk zullen vinden wat ze zien als ze iOS 7 krijgen op hun iPads of iPhones. Het moet gewoon een beetje trainen, dat is alles.

Apple moest tenslotte iets doen met zijn verouderende iOS. Weinigen kunnen beweren dat het niet zijn leeftijd begon te tonen. In een branche waar Google’s Android echt begint uit te werken in een snel, modern mobiel besturingssysteem, en waar Windows Phone aantoonbaar voorop loopt in interface -ontwerp, werd de vijfjarige iOS een beetje lang in de tand.

Grotendeels onaangeroerd omdat de originele iPhone zijn debuut maakte in 2007, hebben we al zes grote iteraties van iOS gehad, voordat versie 7 eerder vandaag daalde. Ik heb iOS 7 op mijn hoofd iPhone gebruikt – een iPhone 5 – omdat iOS 7 Beta 1 landde. Ik heb gepost over mijn ervaringen naarmate de weken en maanden zijn voortgekomen, en ik ben blij met hoe het is gelukt. Grotendeels.

Dat gezegd hebbende, ik heb hier bij Redmond Pie de opdracht gekregen om een ​​recensie van iOS 7 te schrijven, omdat ik er 24 uur per dag, 7 dagen per week mee heb gewoond, omdat WWDC (juni) eerder dit jaar. In feite kan ik me nauwelijks herinneren hoe iOS eruitzag als pre-IES 7. En dat is gewoon een beetje raar.

Dus, de Ambling -introductie over, laten we ingaan op wat iOS 7 Tick maakt. Ik zal dingen goed en gescheiden houden om dit zo leesbaar mogelijk te maken, terwijl ik ook probeert het hele proces voor mij eenvoudiger te maken. Ik ga nu tenslotte een beetje op!

Dus laten we beginnen.

Wat is er nieuw op de oppervlakte?

Opnieuw ontwerpen

Voor alle nieuwe API’s, alle nieuwe onder de kap tweaks waarin iOS 7 zich verpakt, is het de zeer felgekleurde interface die iedereen zal opmerken. Dat is het geval voor elke grote update, maar het gaat dubbel zo voor iOS 7.

Zoals iedereen die een screenshot van iOS 7 heeft gezien, kan zeggen, is dit niet de iOS die je de afgelopen jaren hebt gebruikt. Toch voelt het op de een of andere manier bekend. Voorbij zijn de faux-3D-knoppen en grafische elementen ten gunste van een veel veel meer platte, minder ‘hobbelige’ interface die veel meer heeft dan een beetje van de Windows Phone Metro / Modern-look erover. En dat is een goede zaak.

Met iOS 7 doen de veranderingen in de interface waar we allemaal zoveel tijd aan besteden, de hele ervaring veel levendiger, veel vloeibaarder. En dat komt niet van de dingen die je als zodanig bekijkt, maar eerder hoe die elementen over het scherm verplaatsen.

Laten we de multitasking -interface als voorbeeld nemen. In eerdere versies van iOS zou het dubbele drukken van de startknop een lijn pictogrammen onderaan het scherm verschijnen. Ze glijden op een vergelijkbare manier in het zicht als hoe mappen open glijden. Het is allemaal erg 2D.

Met iOS 7 is alles weg. Als je op die startknop twee keer drukt, vervagen de huidige app achteruit in een rij screenshots met alle apps die worden uitgevoerd. Tikken ziet die ‘kaart’ bij gebrek aan een beter woord, vlieg naar de voorgrond en neem de focus. Het is erg 3D en geeft de hele ervaring het gevoel dat de telefoon diepte heeft. Voor iets dat iedereen zegt dat plat is, kan iOS eigenlijk precies het tegenovergestelde zijn.

Die mappen die ik eerder heb besproken. In iOS 7 gaan ze open met een zoom, vullen het scherm in plaats van alles rond te schuiven. Nogmaals, je blijft achter met een gevoel van diepte dat suggereert dat iOS eigenlijk op verschillende lagen loopt. Dat gaat over naar de manier waarop zowel meldingscentrum als controlecentrum respectievelijk naar beneden en omhoog flitsen, zittend bovenop de inhoud die nu daadwerkelijk onder hen staat. Een wazig effect houdt in dat inhoud altijd semi-zichtbaar is, wat opnieuw bijdraagt ​​aan het gevoel van diepte dat er gewoon niet was in eerdere releases van het mobiele besturingssysteem van Apple.

iOS 7 mappen

Er is ook het lettertype, hoewel dat een goede of slechte zaak zal zijn, afhankelijk van welke kant van het hek je zit. Persoonlijk ben ik hier een fan van Apple’s keuze, zelfs als het een paar pogingen heeft gedaan voordat het zich vestigde op het specifieke merk Helvetica dat iOS 7 vandaag gebruikt. Nogmaals, het voelt veel moderner, veel reëler dan wat eerder kwam.

Eerlijk gezegd zijn deze veranderingennullnull